bronić się - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

verteidigen czasownik verteidigt, verteidigte, hat verteidigt bronić; jemanden/etwas verteidigen bronić kogoś/czegoś; sich gegen jemanden/etwas verteidigen bronić się przeciwko komuś/czemuś

sträuben czasownik sträubt, sträubte, hat gesträubt jeżyć, stroszyć; die Haare sträuben sich vor Schreck włosy jeżą się ze strachu; sich sträuben bronić się, opierać się, wzdragać się gegen etwas przed czymś

erwehren czasownik erwehrt, erwehrte, hat erwehrt; sich erwehren opędzać się, bronić się des Feindes/Angriffs przed wrogiem/atakiem; der Tränen/des Lächelns erwehren powstrzymywać się od łez/od śmiechu

wehren czasownik wehrt, wehrte, hat gewehrt; sich wehren bronić się

Wehr die (nur Singular) sich gegen jemanden/etwas zur Wehr setzen bronić się przed kimś/czymś

abwehren czasownik wehrt ab, wehrte ab, hat abgewehrt odpierać, zapobiegać, wzbraniać się, sport bronić, odparowywać; den Feind abwehren odpierać atak wroga; eine Gefahr abwehren zapobiegać niebezpieczeństwu; abwehrend die Hände heben unosić ręce w geście odmowy; einen Eckball abwehren sport bronić rzutu rożnego

wogegen przysłówek przeciw czemu, przeciwko czemu; wogegen sollten wir uns wehren? przed czym powinniśmy się bronić?; wogegen hilft das? na co to pomoże?; spójnik podczas gdy

R E K L A M A